terça-feira, 28 de agosto de 2012

Laika 1957



LAIKA
1957

Laika, cadela de olhares vivos,

viaja entre as estrelas sem sabê-lo:

o que ela espreita ficará em segredo...
Laika, ingénua e simples e cativa,
na vida tam terrivelmente soa,
a ti semelha
o meu meninho quando está dormindo
e vai polas estrelas sem sabê-lo:
o que el enxerga ficará em segredo.
Numha solidom atroz
o meu pequerrechinho
vive o íntimo drama do sono,
a pairar no infinito,
frágil criatura indefesa.
E quando entom regresa,
como tu, Laika, se afinal voltares,
el guarda os segredos das estrelas
nas suas pupilas negras,
e guarda nas orelhas,
conchinhas cor-de-rosa,
a música eterna do espazo,
mais nom pode dizê-lo,
el sabe todo e nom sabe nada,
como tu, Laika.

Clelia Conterno Guglielminetti (1915-1984), poeta italiana em esperanto


(notas para lusófonas/os nom galegas/os: cativa: pequena. Meninho: menino, bebé. Pequerrecho: pequerrucho, criança)



 

3 comentários:

  1. Este comentário foi removido pelo autor.

    ResponderEliminar
  2. LAJKA

    1957

    Lajka, hundino kun rigardo sprita,
    vojaĝas tra la steloj kaj ne scias:
    kion ŝi vidas, restos en sekreto...
    Lajka, simpla kaj eta kaj naiva,
    ho terurege sola estulino,
    al vi similas
    infano mia, kiam li dormadas
    kaj vojas tra la steloj kaj ne scias:
    kion li vidas, restos en sekreto.
    En timiga soleco
    la estaĵeto mia
    vivas l'intiman dramon de la dormo,
    ŝvebante en senlimo,
    subtila sendefenda kreitaĵo.
    Kaj kiam li revenas,
    kiel vi, Lajka, se vi do revenos,
    li havas la sekretojn de la steloj
    en la pupila nigro,
    li havas en l'oreloj,
    konketoj rozkoloraj,
    la zumon eternantan de la kosmo,
    sed li ne povas diri,
    li scias ĉion kaj nenion scias,
    kiel vi, Lajka.

    ResponderEliminar
  3. Lajka ne revenis. Ne povis ecx scii, ke ne revenos. Perfidita fideleco de eta estajxo ... Poste estis homaj vivoj fordonitaj (jam riskkonscie)por grandega homara strebo al la kosmo. La nomo de Lajka gxis nun estas konata kaj kara almenau en Rusio, almenau por la pliagxa generacio. Sed jen, kiel gxia sorto respegulis en senfinaj facetoj de nia mondo! Esperanta versajxo de la itala poetino ... Kaj jen mi pere de gxi unuafoje ekkonis poeziajxon en Galego. Estas komprenebla, bele sonas. Dankon.

    ResponderEliminar