QUANDO entrei nesta toupeira,
se gosto tanto do sol.
Quem me atou as maos,
se desejo mais que nada a liberdade.
Escuridade ao meu redor,
nem un raio de luz a fende,
nem forja estrelinhas co pó,
pois o pó mesmo nom existe,
todo é pesado,
denso,
escuridade abafante...
Nunca entrei nesta toupeira.
Adoro tanto o sol.
E porém
jazo algures debaixo da terra.
Sem sol, sem luz,
apenas trevas.
KIAM eniris mi ĉi talpokoridoron,
ResponderEliminarSe tiom la sunon mi ŝatas.
Kiu kunligis al mi la manojn,
Je libero se pleje mi sopiras.
Ĉirkaŭ mi mallumo,
eĉ lumstrio ne penetras ĝin,
ne forĝas steletojn el polveroj,
ja eĉ polvo ne ekzistas,
ĉio estas peza,
densa,
sufokas la mallum'.
Mi neniam eniris ĉi talpokoridoron.
La sunon ja ŝatas mi tiom.
Kaj tamen
ie subtere mi estas.
Sen lumo, sen brilo,
nur ĉie mallum'.